Incoterms
De Incoterms geven een exacte verdeling van verplichtingen van verkoper en koper bij (internationale) vervoersovereenkomsten op het gebied van vervoer, invoer- en uitvoerdocumenten, risico en assurantie. De Incoterms regelen niet de eigendomsoverdracht van goederen; deze wordt geregeld door afgifte van het vervoersdocument (=eigendomsbewijs), of door contractuele afspraken (bijvoorbeeld eigendomsvoorbehoud.) De exacte plaats of tijdstip waarop een verplichting van de verkoper overgaat op de koper wordt een critical point (c.p.) genoemd.
Elke 10 jaar worden de Incoterms vernieuwd of aangepast. Het verschil tussen de Incoterm 2000 en 2010 was dat het aantal Incoterms regels teruggebracht is van dertien naar elf, doordat een viertal regels (DAF, DES, DEQ en DDU) waren vervangen door twee nieuwe regels: DAT en DAP.
De Internationale Kamer van Koophandel (ICC) heeft de Incoterms 2020 gelanceerd die vanaf 1 januari 2020 van kracht is. De Incoterms 2020 verschillen niet veel van de Incoterms 2010. Het belangrijkste verschil is dat de Incoterm DAT is vervangen door de Incoterm DPU. De plaats van bestemming kan ieder plaats zijn en hoeft niet alleen een terminal te zijn.
Mainfreight hanteert de versies van de Incoterms 2000, 2010 en 2020. Dit betekent dat u zowel de oude Incoterms alsook de nieuwe Incoterms 2020 kunt gebruiken.
Download hier het schematische overzicht van de Incoterms 2020
Hieronder ziet u alle Incoterms, zowel de 2000, 2010 en 2020 versie met uitleg.
Incoterms (internationale leveringsvoorwaarden), wat staat er in?
De Incoterms definiëren de rol van koper en verkoper bij een internationale transactie. Wie moet wat doen en wanneer? In het contract tussen de verkoper en koper worden de volgende zaken vastgelegd:
- De verplichtingen van de koper en de verkoper
- Wie de verzekeringen, vergunningen, machtigingen en alle overige formaliteiten regelt
- Wie tot waar het transport regelt en daarvoor verantwoordelijk is
- Het punt waarop de kosten en risico's overgaan van de verkoper naar de koper